دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب The Little Big Things: 163 Ways to Pursue EXCELLENCE
دانلود کتاب چیزهای بزرگ کوچک: 163 راه برای دستیابی به تعالی
مشخصات کتاب
The Little Big Things: 163 Ways to Pursue EXCELLENCE
ویرایش:
نویسندگان: Thomas J. Peters
سری:
ISBN (شابک) : 0061894087, 9780061894084
ناشر: HarperBusiness
سال نشر: 2010
تعداد صفحات: 294
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 12 مگابایت
قیمت کتاب (تومان) : 52,000
در صورت تبدیل فایل کتاب The Little Big Things: 163 Ways to Pursue EXCELLENCE به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب چیزهای بزرگ کوچک: 163 راه برای دستیابی به تعالی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب چیزهای بزرگ کوچک: 163 راه برای دستیابی به تعالی
#131 مورد آب نبات دو سنتی سالها پیش، درباره یک فروشگاه خرده فروشی در حومه پالو آلتو نوشتم - یک فروشگاه خوب که یک جعبه آب نبات دو سنتی در صندوق داشت. متعاقباً آن ژست «کوچک» جدایی شیرینی دو سنتی را به عنوان نمادی از همه چیزهای عالی در آن فروشگاه به یاد می‌آورم. ده‌ها نفر از افرادی که در سمینارهای من شرکت کرده‌اند - از خرده‌فروشان گرفته تا بانکداران گرفته تا صاحبان خانه‌های لوله‌کشی - آمده‌اند تا گاهی 15 یا 20 سال بعد، «داستان آب نبات دو سنتی» را به من یادآوری کنند. به من بگویید که چگونه تأثیر قابل توجهی بر نحوه تجارت آنها، به صورت استعاری و واقعی داشته است. خب، پدیده آب نبات دو سنت دوباره رخ داده است - با غم و اندوه و در غیر محتمل ترین مکان ها. برای سالها، «برند» سنگاپور کم و بیش «مکانی که کار می‌کند» در جنوب شرقی آسیا بوده است. اما از آنجایی که «بقیه‌ها» در همسایگی جغرافیایی شکاف کارایی را پر کردند و چین همچنان به رشد خود ادامه داد، سنگاپور چند سال پیش تصمیم گرفت که خود را نه تنها به عنوان مکانی که کار می‌کند، «تغییر نام تجاری» کند، بلکه به عنوان یک شهر هیجان انگیز \"با آن\". (من در یک کنفرانس تغییر نام تجاری اولیه شرکت کردم که در آن افرادی مانند آنیتا رادیک فقید، دیپاک چوپرا، و بنیانگذار و سوپرمن اینفوسیس N. R. Narayana Murthy نیز حضور داشتند). فرودگاه یک نمونه بارز است. از مهاجرت گرفته تا ادعای بار و حمل و نقل در مرکز شهر، خدمات در هیچ کجای دنیا از نظر سرعت و کارایی بی نظیر است. حماسه . . . خدمات مهاجرت در تایلند، سه روز قبل از سفر به سنگاپور، دردناک بود. (\"به یاد ماندنی.") و ورود به روسیه چند ماه پیش به سختی در پارک قدم زدن بود. مطمئناً، و به خصوص پس از 11 سپتامبر، ورود به ایالات متحده فرآیندی نبوده است که با ورود به دیزنی لند اشتباه می‌کنید، و نه با نگرشی که فریاد می‌زد «میهمان محترم، خوش آمدید.» خدمات مهاجرت سنگاپور، از سوی دیگر: فرم ورود شگفتی از سادگی بود. صف ها کوتاه، بسیار کوتاه، با بیش از تعداد کارکنان کافی بود. فرآیند ساده و بدون مزاحمت بود. و: افسر مهاجرت می توانست به راحتی در استارباکس کار کند. او همه لبخند و ادب بود. و بله! آره! و . . . آره! در هر پورتال مهاجرت یک شیشه آب نبات وجود داشت! \"پیام ظرف آب نبات\" به چندین روش: \"به سنگاپور خوش آمدید، تام! ما کاملاً از اینکه تصمیم گرفتی به اینجا بیای کنار خود هستیم!\" وای! وای! وای! از خودت بپرس . . . در حال حاضر: (شخصی، بخش، پروژه، رستوران، شرکت حقوقی) \"Two-Cent Candy\" من چیست؟ آیا هر بخش از فرآیند کار با ما/من شامل آب نبات های دوسنتی می شود؟ آیا ما به عنوان یک گروه \"آب نبات دو سنتی\" فکر می کنیم؟ عملیاتی کردن: «دو سانت کردن آن» را جزئی از «روش انجام کار ما در اینجا» کنید. . . ادراک واقعیت است . . و ادراک از آب نبات های دو سانت به همان اندازه که توسط آن ماده به اصطلاح سخت شکل می گیرد. شروع: از کارکنان خود بخواهید «داستان های شیرینی دوسنتی» را برای دو هفته آینده در تراکنش های معمول «زندگی» خود جمع آوری کنند. آن داستان ها را به اشتراک بگذارید به \"دنیای ما\" ترجمه کنید و اجرا کنید. به طور منظم تکرار کنید. برای همیشه. (رکود اقتصادی یا بدون رکود - شما می توانید دو سنت بپردازید.) (در واقع، این یک ایده عالی برای رکود است - بدون شک فرصت های دو سنتی را به حداکثر نمی رسانید. و آنها چه فرصت هایی هستند.)
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
#131 The Case of the Two-Cent Candy Years ago, I wrote about a retail store in the Palo Alto environs—a good one, which had a box of two-cent candies at the checkout. I subsequently remember that "little" parting gesture of the two-cent candy as a symbol of all that is Excellent at that store. Dozens of people who have attended seminars of mine—from retailers to bankers to plumbing-supply-house owners—have come up to remind me, sometimes 15 or 20 years later, of "the two-cent candy story," and to tell me how it had a sizable impact on how they did business, metaphorically and in fact. Well, the Two-Cent Candy Phenomenon has struck again—with oomph and in the most unlikely of places. For years Singapore's "brand" has more or less been Southeast Asia's "place that works." Its legendary operational efficiency in all it does has attracted businesses of all sorts to set up shop there. But as "the rest" in the geographic neighborhood closed the efficiency gap, and China continued to rise-race-soar, Singapore decided a couple of years ago to "rebrand" itself as not only a place that works but also as an exciting, "with it" city. (I was a participant in an early rebranding conference that also featured the likes of the late Anita Roddick, Deepak Chopra, and Infosys founder and superman N. R. Narayana Murthy.) Singapore's fabled operating efficiency starts, as indeed it should, at ports of entry—the airport being a prime example. From immigration to baggage claim to transportation downtown, the services are unmatched anywhere in the world for speed and efficiency. Saga . . . Immigration services in Thailand, three days before a trip to Singapore, were a pain. ("Memorable.") And entering Russia some months ago was hardly a walk in the park, either. To be sure, and especially after 9/11, entry to the United States has not been a process you'd mistake for arriving at Disneyland, nor marked by an attitude that shouted "Welcome, honored guest." Singapore immigration services, on the other hand: The entry form was a marvel of simplicity. The lines were short, very short, with more than adequate staffing. The process was simple and unobtrusive. And: The immigration officer could have easily gotten work at Starbucks; she was all smiles and courtesy. And: Yes! Yes! And . . . yes! There was a little candy jar at each Immigration portal! The "candy jar message" in a dozen ways: "Welcome to Singapore, Tom!! We are absolutely beside ourselves with delight that you have decided to come here!" Wow! Wow! Wow! Ask yourself . . . now: What is my (personal, department, project, restaurant, law firm) "Two-Cent Candy"? Does every part of the process of working with us/me include two-cent candies? Do we, as a group, "think two-cent candies"? Operationalizing: Make "two-centing it" part and parcel of "the way we do business around here." Don't go light on the so-called substance—but do remember that . . . perception is reality . . . and perception is shaped by two-cent candies as much as by that so-called hard substance. Start: Have your staff collect "two-cent candy stories" for the next two weeks in their routine "life" transactions. Share those stories. Translate into "our world." And implement. Repeat regularly. Forever. (Recession or no recession—you can afford two cents.) (In fact, it is a particularly Brilliant Idea for a recession—you doubtless don't maximize Two-Cent Opportunities. And what opportunities they are.)
