The Sky in Early Modern English Literature: A Study of Allusions to Celestial Events in Elizabethan and Jacobean Writing, 1572-1620

وقتی پایان نامه ای کامل می شود، قانون عادی این است که هرگز خوانده نمی شود. توسط هر کسی. پایان نامه دیوید اچ. لوی - آسمان در ادبیات اولیه انگلیسی مدرن: مطالعه اشارات به رویدادهای آسمانی در نگارش الیزابت و ژاکوبین، 1572-1620 - متفاوت است. این یک زمینه بین رشته ای کاملاً جدید را باز می کند که شامل رابطه زیبا بین آسمان شب و آثار اوایل دوره مدرن ادبیات انگلیسی است. اگرچه آسمان در طول اعصار وارد بسیاری از ادبیات شده است، دوره ای که ویلیام شکسپیر و همکارانش را درگیر می کند بسیار غنی است.

هنگامی که شکسپیر حدوداً 8 ساله بود، پدرش احتمالاً او را به بیرون از خانه اش در استراتفورد به حیاط پشتی رو به شمال برد. در آنجا پدر و پسر به اولین ستاره جدید بزرگ قابل مشاهده در 500 سال گذشته خیره شدند که به روشنی زهره می درخشد و حتی در نور روز نیز قابل مشاهده است. این ستاره جدید، که ما اکنون آن را به عنوان یک ابرنواختر می شناسیم، ایده های قدیمی در مورد کیهان را کاملاً از بین برد. همراه با رژه دنباله دارهای درخشان، دومین ستاره جدید درخشان در سال 1604، و مجموعه ای از کسوف، مردم شروع به نگاه جدی تر به آسمان کردند. در این کتاب، لوی چگونگی انعکاس آسمان آن دوره را در ادبیات آن بررسی می‌کند.

هدف نهایی لوی در این کتاب این است که خوانندگانش را برانگیزد تا همان کاری را انجام دهند که اجدادشان مدت‌ها پیش انجام می‌دادند. در آسمان و قدردانی از نحوه خواندن آن نویسندگان دیرینه آسمان.

When a dissertation gets completed, the normal rule is that it is never read. By anyone. David H. Levy’s dissertation - The Sky in Early Modern English Literature: A Study of Allusions to Celestial Events in Elizabethan and Jacobean Writing, 1572-1620 - is different. It opens a whole new interdisciplinary field, which involves the beautiful relationship between the night sky and the works of the early modern period of English Literature. Although the sky enters into much of literature through the ages, the period involving William Shakespeare and his colleagues is particularly rich.

When Shakespeare was about 8 years old, his father probably took him outside his Stratford home into their northward-facing back yard. There, father and son gazed upon the first great new star visible in the past 500 years, shining forth as brightly as Venus, and even visible in daylight. This new star, which we now know as a supernova, completely unhinged old ideas about the cosmos. Combined with a parade of bright comets, a second bright new star in 1604, and a series of eclipses, people began to look at the sky more seriously. In this book, Levy explores how the sky of that period was reflected in its literature.

Levy’s ultimate goal in this book is to inspire his readers to do the same thing as their ancestors did so long ago—look at the sky and appreciate how those long-gone authors read the sky.