ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب The Medieval drama

دانلود کتاب درام قرون وسطی

The Medieval drama

مشخصات کتاب

The Medieval drama

ویرایش:  
نویسندگان:   
سری:  
ISBN (شابک) : 0873950852, 9780873950855 
ناشر: SUNY Press 
سال نشر: 1972 
تعداد صفحات: 0 
زبان: English 
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 704 کیلوبایت 

قیمت کتاب (تومان) : 60,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 4


در صورت تبدیل فایل کتاب The Medieval drama به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب درام قرون وسطی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب درام قرون وسطی

نمایش مذهبی قرون وسطایی، مانند کلیسایی که آن را تولید کرد، بین المللی بود. به این ترتیب، از اولین آغاز خود در قرن دهم Quem quaeritis تا قرن سیزدهم Ludi Paschales و نمایشنامه های شور، یک وحدت فرهنگی و موضوعی را به نمایش می گذارد که نمایشنامه های مختلف را پیوند می دهد: یک وحدت موضوعی از تار و پود اندیشه مسیحی، و یک وحدت فرهنگی. وحدت از این واقعیت است که این تولیدات، حداقل تا پایان قرن سیزدهم، عموماً یک رسانه فنی-فلسفی مشترک دارند: زبان لاتین. در قرن‌های بعد، این نمایش مذهبی که به زبان عامیانه بیان می‌شد، عملی ایمانی باقی ماند. هدف آن تقویت ایمان عبادت کنندگان و بیان واقعیات و ارزش های اعتقاد مسیحی به صورت آشکار و دراماتیک است. این مقالات، در شکل اصلی خود، برای سومین کنفرانس سالانه مرکز مطالعات قرون وسطی و رنسانس اولیه در دانشگاه ایالتی نیویورک در بینگهمتون مورد خطاب قرار گرفتند. کار مقامات بین‌المللی درباره نمایشنامه قرون وسطایی، قرن‌ها را در بر می‌گیرد و شاهد رشد شکل نمایشی مذهبی و حرکت دراماتیک و خلق و خوی آیینی است که آن شکل منشأ خود را در آن پیدا می‌کند. Omer Jodogne تفاوتی را در سطح زیبایی‌شناختی بین آثار نمایشی و اجرای تئاتری آنها ایجاد می‌کند و به این نکته اشاره می‌کند که متون باقی‌مانده، چه برای خواندن و چه برای اجرای تئاتری، تنها آنچه را که روی صحنه گفته شده است، بازتولید می‌کنند. ، آنچه انجام شد. ولفگانگ مایکل پیشنهاد می‌کند که اولین درام قرون وسطایی از رشد آهسته عید پاک Quem quaeritis سرچشمه نمی‌گیرد، بلکه بیشتر خلقت اصلی نویسنده یا نویسندگان Concordia Regularis بوده است. او نشان می‌دهد که تلاش‌های دراماتیک بعدی در روند آهسته تغییر و بسط آن‌ها به جای روح و شکلی اصیل، بازتاب عملکرد سنت است. ساندرو استیکا خلقت اولین نمایش مصائب را بررسی می کند و نشان می دهد که شور و اشتیاق مسیح در قرن دهم به طور فزاینده ای محبوب شد و نیروهای جدیدی که امکان تجسم و توصیف فصیح تر و انسانی تر از رنج مسیح را فراهم کردند برای اولین بار در قرن یازدهم و دوازدهم ظاهر شدند. او همچنین این دیدگاه سنتی را رد می کند که Planctus Mariae نقطه ی جوانه ی نمایشنامه ی شور لاتین است. V. A. Kolve به دنبال توضیح برخی حقایق مرکزی در مورد Everyman است که هرگز مورد توجه انتقادی دقیق قرار نگرفته است. او ارجاعات کتاب مقدسی و پاتریستیکی را که داستان در درون آنها شکل می گیرد و برای درک سایر اعمال و تعیین معنای نمایشنامه محوری هستند، تحلیل می کند. گلین ویکهام، پس از منفجر کردن تنها بر اساس شواهد مرجع، طبقه‌بندی قدیمی نمایشنامه‌های سنت انگلیسی به عنوان محصولات جانبی یا پیشرفت‌های متأخر رازها و اخلاقیات، به بحثی انتقادی از سه متن بازمانده از نمایشنامه‌های مقدس انگلیسی و صحنه‌پردازی اصلی آنها روی می‌آورد. ابزارهایی از تصاویر نموداری که تجسم واضحی از عملکرد آنها ارائه می دهد. ویلیام اسمولدن رویکردی غیرعادی به مسئله بحث برانگیز منشأ Quem quaeritis دارد. او معتقد است که وقتی شواهد موسیقایی مورد استفاده قرار می‌گیرد، در موارد متعددی باعث ابطال نظریه یک نویسنده «متن» می‌شود. با بررسی دقیق دو اولین کوئریتیس کوئم، او متقاعد شده است که محل پیدایش این استون، صومعه سنت مارسیال لیموژ بوده است.


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

The religious medieval drama, like the Church which produced it, was international. As such, from its earliest beginnings in the tenth-century Quem quaeritis to the thirteenth-century Ludi Paschales and Passion Plays, it exhibits a cultural and thematic unity binding the various plays: a thematic unity from the fabric of Christian thought, and a cultural unity from the fact that these productions, at least up to the end of the thirteenth century, generally share a technical-philological medium: the Latin language. In later centuries, this religious drama expressed in the vernacular remained an act of faith; its purpose being to strengthen the faith of the worshippers and to express in visible, dramatic terms the facts and values of Christian belief. These essays were, in their original form, addressed to the third annual conference of the Center for Medieval and Early Renaissance Studies at the State University of New York at Binghamton. The work of international authorities on the medieval drama, they span many centuries and bear witness to the growth of the religious dramatic form and of the dramatic movement and temper of the liturgy in which that form finds its origin. Omer Jodogne establishes a difference, on the aesthetic level, between dramatic works and their theatrical performance by pointing out that the surviving texts, whether they were meant for reading or for a theatrical performance, reproduce only what was said on the stage, and, succinctly, what was done. Wolfgang Michael suggests that the first medieval drama did not originate in a slow growth from the Easter trope Quem quaeritis but was rather an original creation of the author or authors of the Concordia Regularis. He indicates that subsequent dramatic endeavors in their slow process of change and expansion reflect the working of tradition rather than an original spirit and form. Sandro Sticca examines the creation of the first Passion Play and shows that Christ's passion became increasingly popular in the tenth century, and that the new forces which allowed a more eloquent and humane visualization and description of Christ's anguish first appeared in the eleventh and twelfth centuries. He also refutes the traditional view that the Planctus Mariae is the germinal point of the Latin Passion Play. V. A. Kolve seeks to account for certain central facts about Everyman which have never had close critical attention. He analyzes the Biblical and Patristic references within which the story is shaped and which are central to the understanding of other actions and to determining the meaning of the play. Glynn Wickham, after exploding on the evidence of reference alone the old categorizing of English Saint Plays as by-products or late developments of Mysteries and Moralities, turns to a critical discussion of the three surviving texts of English Saint Plays and of their original staging by means of diagrammatic illustrations providing a vivid visualization of their performance. William Smolden takes an unaccustomed approach to the controversial question of the origins of the Quem quaeritis. He maintains that when musical evidence is called on, it brings about, on a number of occasions, a confutation of the theory of a "textual" writer. From a detailed consideration of the two earliest Quem quaeritis he feels convinced that the place of origin of the trope was the Abbey of St. Martial of Limoges.





نظرات کاربران